Mijn werk ontstaat vanuit het onderbuikgevoel. Een instinctieve, impulsieve stroom waarin elk materiaal, elke vlek, elk detail een gelijkwaardige plaats krijgt. Verf, ecoline, bister, inkt, papier, houtskool, water—ze reageren op elkaar zoals mijn gedachten reageren op emoties: vrij, ongedwongen, eerlijk.

Ik werk procesmatig, zonder vast omlijnd plan. De weg is belangrijker dan het doel. Mijn kunst groeit in lagen, zoals ikzelf groei. Ze is het resultaat van een innerlijke zoektocht naar mijn kinderlijke kern, naar heling, naar authenticiteit. Wat begon als een persoonlijke reis, is uitgegroeid tot een artistieke praktijk die ruimte wil maken voor echtheid, kwetsbaarheid en positiviteit.

Mijn werk wil niet verklaren of overtuigen. Het wil gewoon bestaan. Zoals ikzelf. Elk werk is een stukje dagboek, een fluistering van binnenuit. Twijfel is daarbij een trouwe metgezel, maar geen hinderpaal. Alles mag er zijn—de ruwe randen, de zachtheid, de stilte, de stroom.

Kunst en leven zijn voor mij één en dezelfde beweging. Ik ben mijn werk, en mijn werk is mij.